ژل میکروسیلیس D (TDS)
ترکیبات و مواد تشکیل دهنده
- حالت فیزیکی این محصول ژل است.
- رنگ آن خاکستری تیره می باشد.
- مقدار میکروسیلیس موجود در ژل 40% است.
- پایه شیمیایی روان کننده فوق قوی موجود در ژل، پلی کربوکسیلات اتر می باشد.
- چگالی آن 1.3 ± 0.02 گرم بر سانتی متر مکعب است.
- مقدار کلرید ناچیز است.
- مقدار مواد قلیایی معادل (Na₂O) ناچیز است.
- pH آن 7 ± 1 می باشد.
- دمای انجماد محصول 0 درجه سانتی گراد است.
ویژگی و مزایا
- کاهش نسبت آب به مواد سیمانی در روانی برابر و افزایش روانی بتن با استفاده از ابر روان کننده بتن
- بهبود قابلیت تراکم بتن و توزیع بهتر سیمان در شرایط مختلف
- افزایش مقاومت فشاری در سنین 7 و 28 روزه
- افزایش مقاومت فشاری بتن در نسبت آب به مواد سیمانی برابر
- کاهش جذب آب و نفوذ پذیری بتن به دلیل کاهش نسبت آب به مواد سیمانی و وجود میکروسیلیس در ماده مکمل
- کاهش خطر خوردگی میلگرد در محیط های کلرایدی
- کاهش خطر ایجاد واکنش های قلیایی سیلیسی
- کاهش خطر انبساط ناشی از یون سولفات
- سهولت استفاده، حمل و نگهداری بدون ایجاد گرد و غبار
- رعایت اصول بهداشتی و حفظ سلامت پرسنل کاری و محل تولید و اجرای بتن
- بهبود انسجام بتن، کاهش خطر جدا شدگی و آب انداختگی بیش از اندازه در بتن تازه
- در دوز منطبق، زمان گیرش اولیه ملات استاندارد را بیش از 30 دقیقه و زمان گیرش نهایی را بیش از 60 دقیقه تغییر نمی دهد
- میزان تولید حباب هوا در بتن تازه به نحوی کنترل شده است که تغییرات درصد هوا در محدوده مجاز استانداردهای اعلام شده در این برگه مشخصات قرار می گیرد
- در نسبت آب به سیمان و درصد حباب هوای برابر، مقاومت فشاری بتن را در سنین 1، 7، 28 و 90 روز افزایش می‌دهد.
- در شرایط روانی برابر برای بتن تازه، مقاومت بتن سخت شده را به مقدار زیادی در همه سنین افزایش می دهد.
- افزایش مقاومت و دوام بتن در شرایط محیط های سولفاتی، اسیدی، قلیایی، کلرایدی و فاضلابی
- کاهش نفوذپذیری بتن و بهبود ویژگی آب بندی آن
- این ماده مکمل نه باعث شروع و نه باعث گسترش خوردگی میلگردهای مدفون در بتن، فولاد پیش تنیده یا سیستم های کف و سقف پیش ساخته شده با فولاد گالوانیزه می شود.
- کنترل چگالی روان کننده بتن برای حفظ کیفیت و عملکرد مطلوب
- تعیین و رعایت حداکثر میزان روان کننده بتن در ترکیب جهت جلوگیری از عوارض جانبی و تضمین دوام سازه
- تاثیر فوق روان کننده ها بر دوام و طول عمر بتن بسیار چشمگیر بوده و نقش مهمی در حفظ پایداری و عملکرد بلند مدت بتن دارد.
کاربرد و موارد استفاده
- انواع سازه های بتنی
- تولید بتن آماده پر مقاومت
- تولید قطعات پیش ساخته پر مقاومت
- اجرای بتن صنعتی و پر مقاومت در کف
- تولید و اجرای شاتکریت تر
- تولید بتن با نفوذ پذیری کم
- تولید بتن در مناطق با خطر خوردگی متوسط تا زیاد
- تولید بتن با نسبت های آب به مواد سیمانی بین 0.4 تا 0.45
نحوه مصرف
- محدوده مجاز استفاده از کپکوژل D از 8 تا 18 کیلو گرم به ازای هر 100 کیلو گرم مواد سیمانی (شامل سیمان، دوده سیلیس، سرباره، خاکستر بادی و سایر پوزولان های مشابه) است.
- تعیین مقدار بهینه این ماده مکمل باید با توجه به مشخصات طرح مخلوط، شرایط اجرایی، آب و هوایی و در نهایت ساخت مخلوط های آزمایشی انجام شود.
- استفاده بیش از حد مجاز ممکن است تبعاتی مانند افزایش انداختگی، جداشدگی، آب انداختگی و همچنین افزایش رویه زمان گیرش بتن به ویژه برای بتن حاوی سنگدانه های واکنش زا داشته باشد.
- کپکوژل D باید در محل تولید بتن (بچینگ) و در حین اختلاط اجزا بتن به آن اضافه شود.
- پس از اضافه کردن محصول به بتن، بین 2 تا 5 دقیقه به طور کامل مخلوط شود و از توزیع یکنواخت ماده مکمل در بتن اطمینان حاصل گردد.
- این ماده مکمل به صورت مستقیم با سیمان خشک یا مصالح سنگی خشک در تماس قرار نگیرد.
- هنگام مصرف این ماده مکمل، به میزان 55 درصد از وزن آن از آب اختلاط بتن کسر گردد.
شرایط نگهداری
- دمای مجاز حمل و نقل و فضای نگهداری این ماده مکمل بین 5 درجه سانتی گراد و 25 درجه سانتی گراد است.
- از قرار دادن ظرف حاوی ماده مکمل در معرض نور مستقیم خورشید اجتناب شود.
- از یخ زدگی ماده مکمل جلوگیری شود.
- چنانچه ظروف حاوی ماده مکمل در شرایط استاندارد نگهداری شوند، زمان قابل استفاده از این محصول 6 ماه از زمان تولید است.
- این محصول خاصیت تیکسوتروپی داشته و پس از مدتی ماندن، کمی سفت می شود که با هم زدن مکانیکی روانی اش افزایش می یابد.